Januari 2020, Tasmanië, AustraliëTasmanië, een eiland toebehorend aan Australië, ongeveer 2x zo groot als België en 10u met de ferry verwijderd van het “vaste land”. We keken er enorm naar uit om dit eiland te gaan ontdekken, want we hadden er al heel veel moois over gehoord. We mochten het wel niet vergelijken met Nieuw Zeeland werd ons verteld, want dan zouden we teleurgesteld zijn. En idd, als je iets gelijkaardigs als NZ zou verwachten, dan kom je bedrogen uit. Nieuw Zeeland is NOG woester, groener, spectaculairder en adembenemender dan Tasmanië, maar dat wil niet zeggen dat Tasmanië niet mooi is. Integendeel! We hebben er zeker heel erg van genoten en hebben onze ogen uitgekeken op al de prachtige landschappen. We gingen vooral naar het eiland om het al wandelend te verkennen terwijl we genoten van het comfort van onze camper. En daarin zijn we geslaagd. Het enige minpuntje aan dit bezoek was dat we net in de Australische en Tasmaanse schoolvakanties zaten en het dus eigenlijk wel overal behoorlijk druk was, waardoor we sommige delen veel sneller achter ons hebben gelaten en bepaalde kleinere Tasmaanse eilanden niet hebben bezocht. Vooral aan de oostkust was het druk, de westkust en het binnenland vielen dan weer goed mee. Camper hurenCamperfinder.com gaf ons een mooi overzichtje waarop we verschillende verhuurbedrijven konden vergelijken. Ook het contact met hen was uitstekend.
Boot boekenOnze overzet boekten wij via directferries.be, wat vlekkeloos verliep. Je kan de boot ook rechtstreeks boeken op spiritoftasmania.com.au. Tasmanië is een eiland met fantastische landschappen met heel veel bergen en grote rivieren, meren en watervallen, met een uitgestrekte wildernis, prachtige zandstranden met ultrablauw water, maar ook woeste en verlaten kusten. Het is ook een eiland met veel landbouw, fruitteelt en vele lokale marktjes met biologische producten. Het heeft vele gezellige dorpjes met leuke koffiebars, prachtige nationale parken, lekkere wijnen en hele leuke, grappige diertjes zoals de wombats, wallabies en de vaak niet zo schuchtere pademelons. En ook de allerbekende tasmaanse duivel loopt er rond, maar spijtig genoeg hebben we die niet kunnen spotten. We arriveerden met de ferry in Devonport in het noorden van Tasmanië en zijn het eiland in tegenwijzerzin rondgereden. We hebben vele wandelingen gedaan, maar onze 2 mooiste waren toch wel ‘Mount Rufus’ en ‘Meander Falls’. Bij ‘Mount Rufus’ beklommen we vanuit Lake St. Claire deze top van 1416m hoogte met een 360° uitzicht met niets dan bergen en meren! Wondermooi was dit! En dat de tocht ruim 7u duurde deed overigens nog eens deugd aan de beentjes. Onze ‘Meander Falls’ wandeling bracht ons na 2.5u stevig klimmen bij een spectaculaire op 1000m hoogte gelegen waterval met een ‘drop’ van 130m. En onderweg kwamen we meer slangen tegen dan mensen. Ook in de buurt van Cradle Mountain hebben we mooie wandelingen gemaakt, maar daar was het net iets te druk naar onze goesting… We zaten blijkbaar ook in de dezelfde periode van Chinees Nieuwjaar…dus ja…bussen vol! De eerste dagen hadden we ook nog serieus last van de rookhinder die van het Australische vasteland richting Tasmanië kwam aangevlogen. Een vreemde situatie met een soort van dichte mistachtige rook die over de bergen en de velden hing. In Tasmanië hebben we trouwens alle weertypes gehad met regen- en zondagen, koude- en hittegolven met als piek 40°C in Hobart, de hoofdstad van Tasmanië. Het was slechts de 4e keer sinds de metingen dat die grens overschreden werd. Gek genoeg sneeuwde het 2 dagen later dan weer op 800m hoogte. Over het algemeen stond er ook vaak een vervelende stevige wind die ons vaker in onze camper liet eten dan gezellig buiten. De aanhoudende wind en de hittegolf waren zeer uitzonderlijk voor Tasmanië…maar alles in Australië was een beetje abnormaal denk ik dit seizoen… Gelukkig waren er enkel maar een paar kleine branden in Tasmanië en waren ze relatief snel onder controle. Aan de oostkust genoten we in de brouwerij 'Iron House' van een whisky tasting (Nicolas) en een wijn tasting (Tessa) met uitzicht op de zee! De ‘tasting’ viel in prijs goed mee, maar een fles ‘Tasman Whisky’ meepakken zat er voor ons budget toch niet in. Over prijzen gesproken, een bezoek aan de supermarkt in Tasmanië is NOG duurder dan het al prijzige Australische vasteland. De meeste groenten en fruit zijn echt duur. Het enige wat dat niet was waren wortelen en raap- of bietachtigen. De rest was eigenlijk niet betaalbaar. Prijzen van 6 euro voor een kilo paprika’s en dat in de zomer. Daar gooien ze bij ons mee naar onze kop in het seizoen! Of betalen wij gewoon te weinig voor onze groenten en zijn dit realistischere prijzen waarbij de boeren een iets fatsoenlijker inkomen genereren dan hier in België? Een bakje aardbeien rechtstreeks van een kraampje van een boer koste dan weer slechts 2 euro. Australië en zeker Tasmanië is echt het land van campers en caravans. Bijna elk huis dat je passeert heeft een caravan, een kleine boot en een 4x4 voor de deur staan! Het land is dan ook, net zoals Nieuw Zeeland, heel erg uitgerust om campers en caravans de nodige infrastructuur te geven tijdens het reizen. De meeste dorpen en steden hebben dan ook wel ergens een terrein waar je gratis, of tegen een kleine donatie, kan staan en gebruik kan maken van openbare toiletten en water. Meestal is dat op sportterreinen, recreatieparken of zelfs langs prachtige kusten en meren. Ook zijn er heel veel mooie dagrecreatiedomeinen met speeltoestellen en picknickbanken waar je gratis kan gebruik maken van publieke BBQ’s. En elk dorp heeft wel zijn openbaar toilet, steeds proper en allemaal beschikken ze over wc papier, zelfs in de meest afgelegen plekken! Nooit is er iets vernield of kapot. Echt chapeau!! Het enige verschil met Nieuw Zeeland is dat ze in Australië, en zeker het vasteland, niet zo bewust omspringen met het milieu. In Nieuw Zeeland mag je nergens je afvalwater dumpen en zijn er overal ‘dump stations’, in Australië komt het niet zo nauw. Laat het maar lopen waar je kampeert horen we vaak… Ook is de auto DE meester van de weg, voetgangers krijgen zelden voorrang bij het oversteken, zelfs niet op zebrapaden. Ook als je een oprit van een supermarktparking voorbij stapt kan je beter uitkijken. Dat is in België dan weer omgekeerd! In Australië, en trouwens ook in Nieuw Zeeland, wordt er bij wegenwerken zelden of nooit gebruik gemaakt van verkeerslichten. In de plaats staan er altijd 2 mensen met een ‘STOP’ en een ‘GO’ bord aan elke kant van de werken en wordt er met walkie talkies gecommuniceerd wie er door mag. Werkt dit efficiënter of doen ze vooral hun best om extra arbeidsplaatsen te creeëren? Ook bezochten we in Strathgordon de 4de grootste dam van Australië van 120m diepte! Amaai hoe indrukwekkend! Wat een diepte! Voor mensen met hoogtevrees zoals ik, Tessa, een plek om niet te lang te blijven stilstaan ;-). Ook de verlaten weg ernaartoe van bijna 100km doorheen bergen en bossen, was zeer de moeite! Er bevinden zich ook overal golfterreinen in Tasmanië. En waar je in België vaak denkt aan een elite die deze sport beoefend, zagen we hier vaak stoere rockers met baarden en pintjes in hun hand over het golfterrein wandelen met hun golf buggy. Een heel vreemd zicht! Alsof de mannen van ZZTop samen met die van Metallica een balletje staan te slaan. Maar wel supervriendelijk als ze voorbij onze camper tjokkelden. We hebben heel erg genoten van de prachtige natuur op Tasmanië en de vriendelijke bewoners, al zouden we de volgende keer de feestdagen en de maand januari zeker proberen te vermijden wegens de drukte. Voor de rest een prachtige bestemming om te ontdekken met een camper of al fietsend zoals onze vriend Ludo.
0 Reacties
|