Sydney & Frakston, Australië, 2019-2020Tijdens onze tijd in Australië wilden we eens kennismaken met het principe van housesitting via www.trustedhousesitters.com. Het impliceert het passen op een huis en de huisdieren zodat hun baasjes op vakantie kunnen gaan. We maakten hiervoor een profiel aan, sprokkelden wat referenties en gingen op zoek naar een geschikte housesit. Uiteindelijk werden er, na een heel aantal ‘sollicitaties’ als ‘beginneling’ en een telefonisch contact, 2 housesits bevestigd. We mochten in Seven Hills, een westelijke buitenwijk van Sydney, een week op Harley, de rotweiler, en Sambo, de zwarte kat, passen. Tijdens de feestdagen mochten we dan weer 2 weken op de hond Bacchus in Frankston, ten zuidoosten van Melbourne, letten. Het werden leuke tijden! Bij onze eerste sit maakten we kennis met Harley, een grote sterke Rotweiler met een super vriendelijk karakter, heel aanhankelijk en met ogen die lijken te begrijpen wat je zegt. Het enige nadeel was dat Rotweilers echte kwijlers zijn…dus na een wandeling moest hij steevast een tijdje buiten blijven zitten om uit te kwijlen. Maar echt een super lief en slim beest! Een schatje! Ook zijn vriendje, de kat Sambo, was een knuffelbeest. Natuurlijk iets gereserveerder dan Harley, maar erg aangenaam en gemakkelijk. We hadden er een fijne week. We maakten 2x per dag een korte wandeling (zijn conditie was niet zo super) en genoten al eens samen met hem van een koffie op een terrasje. Ook de baasjes waren heel vriendelijk en behulpzaam. En voor ons was het zeer aangenaam om even onze eigen thuis te hebben. Het deed wat zeer om afscheid te nemen en ook Harley leek met ons mee te willen op roadtrip, maar dat zagen de baasjes niet zo zitten ;-). Onze 2de sit vond dus plaats tijdens de feestdagen in Frankston, een stadje ten zuidoosten van Melbourne, aan de baai van Port Phillip. We pasten er op Bacchus, of Bakkie voor de vrienden, een zeer energieke Stafford, met als grootste passie het vangen en terugbrengen van tennisballen. Veel wandelen was hij niet echt gewoon, maar spurten achter een bal… daar kon hij zich volledig op uitleven, …en snel dat hij was! Als een pijl uit een boog knalde hij achter de bal aan en probeerde hem in de lucht te vangen! Wat meermaals lukte. Een mooi schouwspel om te zien! We namen hem ook af en toe eens mee naar het strand, maar echt ver de zee ingaan om zijn bal te pakken was toch weer iets van het goede teveel. Water is zo NAT! Bacchus was gewend om op het bed van zijn baasjes te slapen, maar bij ons op bed mocht hij niet, al wou hij dat wel. Elke morgen kregen we een heel grappig tafereel, want van zodra hij iets hoorde bewegen in onze slaapkamer stond hij te kijken naast ons bed. Als we ons dan weer even stil hielden, trippelde hij weer naar zijn bed. Zo een aantal keer… Maar van zodra ik durfde om iets tegen hem te zeggen of me naar hem toe te draaien, was hij niet meer te houden van enthousiasme! Wat een happy morning!! Voor de rest werd hij bijna zot als we durfden om in zijn bijzijn de borstel of de tuinslang te gebruiken…dan moest hij naar binnen want anders kwam er van planten water geven weinig in huis en was iedereen nat! Een ander zeer opmerkelijk iets voor deze hond was dat hij absoluut niet hield van de zon. Bij elke wandeling liep hij langzamer in de schaduw en trok hij aan de lijn als we een strook zon hadden. Hij wou absoluut in de schaduw lopen! We vierden er ook Kerst en Nieuwjaar, wat een beetje vreemd was bij temperaturen van 23gr of meer en zonder familie en vrienden. We geraakten totaal niet in de sfeer, maar we kookten en dronken desondanks wel iets lekkers. We hebben echt genoten van onze tijd bij Bacchus, we genoten van het mooie weer in de tuin, we kookten, we lazen, we werkten aan ons blog en we amuseerden ons met de hond. Wat wil een mens nog meer!
Maar terwijl we in Frankston waren, woeden er grote bosbranden in het oosten en zuidoosten van Australië. In principe niet zo ver weg van Melbourne, al is afstand hier erg relatief in zo’n groot land. We hadden vooral last van rookhinder af en toe en onze app signaleerde regelmatig een brandje binnen een straal van 10km, maar dat was meestal binnen het uur onder controle. En gelukkig viel er hier toch af en toe eens een bui. Het weer was hier trouwens heel raar. Het was hier zomer, maar de meeste dagen schommelden de temperaturen rond de 21gr en was er enorm veel wind. Met soms een hittedag van 40gr! Van de ene op het andere moment! Smorgens opstaan bij 18gr en om 16u 40gr hebben…die extremen kennen wij in België niet! Hier hebben wij een gematigd klimaat, in Australië duidelijk niet!
2 Reacties
|