Februari 2020, Doha, QatarNa afscheid genomen te hebben van Australië vlogen we zo’n 15 uur om uiteindelijk ’s morgens vroeg in Doha, de hoofdstad van Qatar, aan te komen met Qatar Airways…natuurlijk ;-) Na een beetje rust, gingen we op verkenning in deze Arabische Emiraat aan de Perzische golf. Onze eerste indruk was dat ze wel degelijk hun stoepen en straten eens mochten heraanleggen! Het was een en al brik-a-brak. Toch waar wij logeerden in de oude stad. Dat hadden we toch niet verwacht van zo’n rijke oliemagnaat! Een ander deel van de stad en de skyline aan de overkant van de baai zag er dan weer een héél pak moderner uit! Aan ons deel moesten ze nog beginnen waarschijnlijk, zeker nu ze het WK voetbal in 2022 organiseren! Hiervoor waren er hele nieuwe stadswijken met appartementen, winkels en restaurantvoorzieningen gebouwd, maar die waren nog niet in gebruik. Het was er doods. Als eerste hebben we er op een terrasje genoten van een overheerlijk en zeer uitgebreid ontbijt. Met superlekkere platte broden, humus met pitjes van de granaatappel, yoghurt bereidingen, veel groentjes en nog andere niet gekende lekkernijen en met natuurlijk zeer sterke Turkse koffie. Wat een verademing na de toch wel eentonige Australische keuken. In totaal hebben we 4 verschillende keukens geproefd tijdens onze 2 volle dagen in Doha: Qatarees, Irakees, Syrisch en Marokkaans. De lunch sloegen we meestal over omdat het ontbijt zo uitgebreid en vullend was! Ook hebben we op ons gemak de ‘Souq Waqif’ verkent. Smalle straatjes en steegjes, al dan niet overdekt, met allerhande koopwaren. Van sieraden, kruiden, manden, stoffen en kleding, plastiek, gedroogd fruit, noten en snoep tot schildpadden, parkieten, kippen en zelfs valken. Je kan het een beetje vergelijken met het misschien wel gekende Marokko, al is het hier in tegenstelling tot Marokko, super proper! Ze hebben hier een poetsteam van een man of 6 die de hele dag in de weer zijn om alles spik en span te houden! Een beetje vreemd eigenlijk voor een soek ;-) Ook kan je een mannetje met een kar inhuren om je koopwaar te helpen inladen en achter je aan te vervoeren. Al moet je wel zijn nummertje onthouden zodat je niet vergist van kar als het druk is! De inwoners van Qatar bestaan voor 20-30% uit Qatarezen (de oorspronkelijke bewoners), de rest zijn voornamelijk Indiërs of andere Aziaten die nooit de Qatarese nationaliteiten zullen krijgen ook al werken en wonen ze er misschien al 20 jaar. De Qatarese mannen zijn vaak gekleed in hun typische witte gewaden met een tulband van rode geblokte stof. Ze zien er op het eerste zicht heel indrukwekkend en streng uit! De vrouwen dragen vaak lange zwarte gewaden, abaya’s heet dat blijkbaar. We lezen overigens dat deze abaya’s geen verplichting zijn, maar eerder een modekeuze en dat ze daaronder vaak chique merkkledij dragen. Evengoed zie je vrouwen westers gekleed of zonder sluier. Het is een mix. We bezochten er ook het ‘museum voor Islamitische Kunst’ in een prachtig gebouw op een fantastische locatie! Een aanrader! En ook ideaal om even te ontsnappen aan de warmte. Voor de rest vind je in de oude stad nog vele moskeeën, soeks, een haven met de traditionele houten boten en een mooie boulevard langs de zee. Wij verkenden samen met onze gids, een vriendelijke Balinees, de verdere uithoeken van de stad. Met de wolkenkrabbers in het zakendistrict, het strand en de vreemd ogende kopieën van Venetië met de Rialto brug en en Romeins Amfitheater. Allemaal splinter nieuw opgetrokken uit witte marmer. Voor het drinken van een cappuccino hier, moet je wel even dieper in je geldbuidel tasten! Er is hier trouwens in Doha heel veel gebouwd op nieuw gewonnen land van de zee. Deze 2 dagen ‘stop over’ waren weer zeer interessant en totaal iets anders dan de voorbije maanden in Australië. En we genoten er nog van de laatste zonnestralen voor we het vliegtuig opstapten naar het regenachtige België, maar met het fijne vooruitzicht om onze vrienden en familie weer te zien.
0 Reacties
|