Mei 2019, Gili Air, IndonesiëHet was de derde keer dat we voet aan wal zetten op het kleine eilandje Gili Air, vlakbij Lombok, Indonesië. We bleven er een dikke 3 weken. De eerste week relaxten we er met Linda en Carlo na ons Sulawesi avontuur. Toen zij waren vertrokken, was er tijd om onze blog en andere administratie bij te werken. Dit kunnen doen in een bureau met uitzicht op deze fantastisch blauwe zee, met in de verte Lombok als uitzichtpunt, is toch wel ongelooflijk! Elke ochtend na ons ontbijt trokken we met onze laptop onder onze arm naar de Star Bar, waar we rustig bij een kop koffie, wat reggae muziek en de ruisende zee konden schrijven, foto's sorteren, mails beantwoorden, verdere plannen maken, ... steeds met onze voeten in het warme zand. De wifi was niet altijd zo betrouwbaar en ook viel de elektriciteit al wel eens uit, maar dit alles valt iets makkelijker te relativeren in deze mooie setting... We probeerden ook elke ochtend rond 7u, wanneer de zon en de temperatuur nog draaglijk waren, een fikse wandeling te maken rondom het eiland om toch wat beweging te hebben. In 1,5u tijd waren we rond en het was heerlijk om in alle stilte te wandelen en alles te zien ontwaken met de zee, de zon en elkaar als metgezel. Tegen de tijd dat we terugkeerden was de temperatuur vaak al weer serieus opgelopen. Tijd voor een douche en ontbijt! Aangezien ik de laatste tijd niet meer zo goed tegen de warmte kon en vaak last had van dikke enkels deden die wandelingen erg deugd. De rest van de dag probeerden we uit de zon te blijven. Natuurlijk riep het azuurblauwe water regelmatig! Dan trokken we onze snorkelspullen aan en keken we onze ogen uit aan deze prachtige onderwaterwereld! We zagen een bonte mengeling van vele soorten vissen en koralen. Maar bij elke snorkeltrip was het zien van een zeeschildpad toch steeds weer DE MAX! We hebben er vaak heel dichtbij gezellig boven gehangen, terwijl de heer of mevrouw schildpad gezapig aan het grazen was in het ondiepe water. Voor Nicolas ging het nog iets verder, hij nam zijn duikcursus weer op en behaalde na een aantal duiken en wat theorie zijn 'Advanced Open Water'-brevet. Proficiat schat! Tijdens Nicolas zijn duikcursus leerden we Morgan en Pierre kennen, een Frans koppel dat al een tijdje op Gili Air woont en werkt. We raakten aan de praat en vonden hun leven best wel interessant! Benieuwd? Lees dan ons interview met hen! Buiten Linda en Carlo kregen we ook nog 2x bezoek! De Nederlanders Hylke en Neda, die we al in Sarawak, Maleisië, waren tegengekomen, kwamen ook even relaxen op Gili Air. Heel fijn om hun weer te zien! Het monopoly kaartspel konden we weer boven halen... En op de laatste 4 dagen kregen we nog onverwacht Belgisch bezoek van onze Drakkar-buddy Jasper! Zo fijn en zo gezellig om weer wat te kunnen bij babbelen, ervaringen te delen, samen te snorkelen en te duiken en te genieten van de 'Happy Hour'-cocktails. Spijtig dat het zo kort was, maar we hebben er van genoten Jasper! Het was best ook nog even nadenken en overleggen waar we na Gili Air naartoe zouden gaan. We zochten een land waar het wat frisser zou zijn en waar we wandelingen zouden kunnen maken zonder direct een zonneslag op te lopen of helemaal bezweet te zijn na 5 minuten. Ik had het ECHT wat gehad met de hitte. We bekeken de landen in de buurt en Nieuw Zeeland kwam al snel ter sprake. Vooral door mezelf, aangezien ik er 4 jaar geleden, tijdens onze vorige lange reis, mijn hart aan verloren heb en het nooit echt helemaal uit mijn gedachten is geweest. Het zou er winter zijn, maar dat zou best ok zijn, werd ons verteld; de luchten heerlijk blauw, niet al te koud en het reizen betaalbaarder dan in de zomer. We contacteerden onze vrienden Els en Paul en vroegen of we een week of 2 konden logeren bij hun. De rest van de periode zouden we terug een camper huren. Dat bleek geen enkel probleem te zijn en we boekten onze vlucht naar Christchurch...
10 Reacties
|