Gili Air, Indonesië, 2019Parelwitte stranden, een relaxte atmosfeer, uitstekende eetplekjes en een onderwaterwereld om ‘U’ tegen te zeggen… Je moet toegeven, er zijn minder idyllische werkplaatsen in de wereld. Hier, op Gili Air, een klein Indonesisch eilandje vlakbij Lombok, hebben Morgane en Pierre tussen de wuivende palmbomen hun droomjob gevonden. 's Morgens, bij een fantastische zonsopgang, kuieren ze blootsvoets door het zand naar hun 'kantoor'. De dag wordt gevuld met een duik of twee in het gigantische openluchtzwembad genaamd 'de oceaan' en 's avonds genieten ze van een pintje bij een adembenemende zonsondergang. Het Franse koppel van begin de 30 werkt als duikinstructeur bij Blue Marine Dive, een van de duikcentra op het populaire eiland. Pierre begon met duiken in 2016, Morgane pas eind 2017. Maar beiden hebben op het moment van schrijven reeds 250 duiken op hun palmares staan. "Het was écht 'liefde op het eerste zicht' !" Waar en wanneer werden jullie voor het eerst gebeten door het duikvirus? Pierre: "Ik dook voor het eerst in Corsica, maar eigenlijk viel dat tegen. Ik vond het een beetje saai zelfs. Uiteindelijk gaf ik het 2 jaar later een herkansing op Mabul, een klein eilandje vlakbij Maleisisch Borneo. Ik vond het geweldig! Er was zoveel te zien onder water. Daar heb ik mijn 'Open Water' behaald, de eerste stap die iedereen moet volgen om verder te mogen duiken. Vervolgens behaalde ik op de Perhentian Islands (Noordoost Maleisië) mijn 'Advanced' en ik was vertrokken…" Morgane: "Ik deed mijn eerste duik in Thailand, tijdens een reis doorheen Zuidoost Azië. En meteen wist ik het: Dit is het! Dit is mijn ding! Ik behaalde mijn 'Open Water' en direct daarna mijn 'Advanced', 'Rescue Diver', 'Divemaster' en uiteindelijk 'Duikinstructeur'. Het was écht ‘liefde op het eerste zicht’!" Jullie wisten meteen dat jullie duikinstructeur wilden worden... en dit ook als job wilden doen? Morgane: "Ik wel ja! Van het eerste moment dat ik mijn hoofd onder water stak. Daar was ik, op het juiste moment op de juiste plaats. Ik kwam als het ware thuis…" Pierre: "Na het behalen van mijn ‘Advanced’ op de Perhentian Islands ging ik eventjes terug naar mijn job in Frankrijk. Maar daar bleef ik maar aan het duiken denken. Ik miste het enorm. Ik besliste om een pauze te nemen in mijn job en om mijn ‘Divemaster’- diploma te behalen. Met dat certificaat op zak ging ik naar Australië en daar had ik echt het gevoel! Dit is het!" Zo’n opleiding tot duikinstructeur… dat duurt toch wel even? En het is vermoedelijk ook niet goedkoop? Pierre: "Het duurt op zijn minst 6 maanden, als je alles achter elkaar wil doen. Mij kostte het zo’n 6.000 euro alles bij elkaar (alleen de duikcursus)." Morgane: "En dan heb je ook nog de investering in je persoonlijke uitrusting. Reken daar op een 1.500 euro als je wat normaal, maar degelijk materiaal wil. Natuurlijk gaan de prijzen wel omhoog als je je kwalitatief beter materiaal of specifieke gadgets wil aanschaffen." … wat je als professionele duiker natuurlijk ook wel wil. Pierre: "Natuurlijk! Zo schaf ik mij binnenkort een nieuwe duikcomputer (lijkt op een polshorloge) aan. Eentje met meer opties en gegevens. Maar daarvoor gaat mijn oude tweedehandse de deur uit." Na je instructeur opleiding, ben je dan direct gestart met solliciteren of werken? Pierre: "Yes! We waren reeds hier op Gili Air." Morgane: "…we hebben elkaar hier leren kennen trouwens! Samen deden we ons rondje van alle duikcentra op het eiland, met drie uitnodigingen tot gevolg. We namen wel eerst even een pauze van een paar weken om te bekomen van de toch wel zware opleiding. Uiteindelijk zijn we begonnen bij Blue Marine Dive en daar heb ik nog geen dag spijt van gehad." Dus jullie hebben alleen maar gesolliciteerd op Gili Air? Waarom hier? Morgane: "Moet ik dat uitleggen? Kijk even rond je? Het is hier een paradijs! Geen auto’s, een fijne sfeer, constant mooi weer, fantastische duikplekken en het water is altijd lekker warm!" (We moeten toegeven dat er inderdaad slechtere plaatsen zijn om je kantoor te hebben) "Geen auto’s, een fijne sfeer, constant mooi weer, Hoe vind je zo’n job trouwens? Bestaan hiervoor specifieke onlineplatformen of vacaturesites? Morgane: "Bij PADI (Een internationale duikschoolvereniging) vind je online job aanbiedingen en er zijn verschillende Facebookgroepen gericht op duiken en waar je vacatures vindt. Maar het beste is wel om echt ter plaatse te gaan solliciteren op de plek waar je graag wil werken, zoals wij dat gedaan hebben. Dan zien ze meteen welk vlees ze in de kuip hebben." Pierre: "Soms zoeken ze ook mensen die een specifieke taal spreken zoals Russisch, Duits of Chinees. De meeste duikinstructeurs blijven voor een jaar of 2 jaar op dezelfde plek en solliciteren dan op een andere plaats en evolueren later naar het oprichten van een eigen duikschool, een hostel of iets dergelijks." Zeg eens, hoe is het om hier te werken op zo’n klein eiland? Morgane: "Heel fijn! Het lijkt klein, en dat is het ook, maar je hebt hier een leuke duikersgemeenschap en je ontmoet mensen uit alle hoeken van de wereld. Er leven hier naar schatting zo’n 600 expats op dit eiland. En vanaf het moment dat je werkdag erop zit, is er altijd wel iets te doen, samen lekker eten bij zonsondergang, altijd wel ergens een feestje, je maakt nieuwe vrienden! Het is hier totaal niet saai! In Frankrijk verveelde ik me meer omdat de mensen na hun werk thuis blijven en zich voor de TV zetten. Daar heeft iedereen zijn eigen leven." Is er een groot verschil in de westerse en de lokale manier van werken? Morgane: "Ja, een heel groot verschil. De lokalen zijn meer relaxed, zonder druk, veel minder prestatiegericht. Je job doen en je vermaken. In Frankrijk is er altijd een baas die meekijkt over je schouder en als het eens wat minder druk is, vind ‘m altijd wel ‘iets’ te doen. Als er hier eventjes ‘niets’ te doen is, doen we ook niets. Behalve dan wat genieten, bijkletsen, volleyballen of meester worden over de slackline." Kan je leven van deze job? Morgane: "Als je de lokale simpele levensstijl overneemt kom je wel vlot rond. Als je de westerse standaard niet wil opgeven en geregeld alcohol wil drinken en westers eten, dan spaar je niets, maar het is wel mogelijk. Je wordt er zeker niet rijk van! Het beste is om een spaarpot opzij te hebben staan voor het geval dat... En een vliegticket naar Frankrijk of elders is niet goedkoop, dus je moet een beetje uitkijken. Alles hangt natuurlijk af van je manier van leven." Pierre: "In het hoogseizoen verdien je meer (op commissie) en je spaart dan wel iets, maar dat dient vooral om in het laagseizoen rond te komen." Een vraag die waarschijnlijk vele lezers bezig houdt, is: Wat met de toekomst? Kan je een pensioen opbouwen? Sparen? Heb je een back-up? Pierre: "Ik heb een appartement dat ik verhuur, dus daar kan ik op terugvallen, maar hier bouw je geen pensioen op." Morgane: "Ik heb het geluk wat spaarcenten te hebben uit een erfenis, daarnaast heb ik nu mijn inkomen als duikinstructeur en heb ook nog een online job. Maar hier bouw je inderdaad geen pensioen op. Dit samen is onze back-up, maar we denken er wel over om binnen een aantal jaar zelf ergens een duikschool of hostel of resort te openen. Misschien wel dichter bij huis of ergens in Europa. Maar we zullen wel zien, we maken ons daar nu totaal nog geen zorgen over. We hebben opties met onze back-up." Mis je thuis niet? Ga je regelmatig terug? Pierre: "Enkel voor het eten!" Morgane: "Kaas en wijn! Maar voor de rest niet! We zijn enkel 6 maanden naar huis geweest als gevolg van de verwoestende aardbeving hier vorig jaar. Maar je maakt overal nieuwe vrienden en je beste vrienden blijven je beste vrienden voor het leven. Sommigen komen ons bezoeken, anderen zien we na een jaar of zo terug en dan is dat net zoals vroeger. Je merkt zo ook wie je echte vrienden zijn..." "In Frankrijk verveelde ik me meer omdat de mensen na hun werk thuis blijven en zich voor de TV zetten." Wat zijn de voor en nadelen van in het buitenland te werken Morgane: "De voordelen? Alles! De manier van leven! En de nadelen, mja, het missen van kaas en wijn, de visa formaliteiten en het papierwerk. En we zijn natuurlijk ver van familie en vrienden." Terug naar het duiken. Wat is jullie meest memorabele duik ooit? Morgane: "Ik zag hier onverwachts een gigantische Marble Ray (gemarmerde sidderrog) van 1,5 meter. Dit staat nog steeds op mijn netvlies gebrand. Ik heb gehuild, geschreeuwd. Vele emoties gingen door mijn hoofd op dat moment." Pierre: "Op een duik in Koh Tao, Thailand riep de kapitein dat er een walvishaai van 5m gespot was. Ik zat meteen als eerste in het water!!! Die bleef in de buurt en speelde zelfs voor 45 minuten met ons. Gewoon kijken en kijken en kijken. Een 20-tal meter onder mij waren er ook nog eens 40 trekkersvissen actief. Walvishaai boven mij, een trekkersvis-feest onder mij…wat een dag! Spijtig dat ik terug omhoog moest." Wat staat er nog op je bucket list om onder water te zien? Morgane: "Ooooh, alles wat ik nog niet gezien heb! De lijst is oneindig! Walvishaai, hamerhaai, reuzenroggen, zeehonden, dugongs, dolfijnen, …" Pierre: "Voor mij staat de hamerhaai echt bovenaan mijn lijst. Vooral het zien van grote zeewezens heeft mijn voorkeur." Waarom zouden mensen op zijn minst 1x moeten proberen om te duiken?
Morgane: "Omdat het totaal een andere wereld is onder water. En deze wereld is in principe voor iedereen toegankelijk. De maan is heel duur en moeilijk om te bezoeken, maar de onderwaterwereld is voor iedereen mogelijk. Op land zien we maar een deel van deze aarde. Maar er zit zoveel meer onder water, ook er is nog zoveel onbekend onder water! En duiken is tegenwoordig zó veilig! Vroeger was dat anders. Toen mijn grootmoeder dook, zelfs nog met Cousteau, gebeurde er heel veel ongelukken omdat je alles zelf moest uitrekenen en de materialen niet zo goed waren als nu. Nu geeft je duikcomputer alles weer en begeleidt hij je helemaal tijdens een duik." Pierre: "En als je het niet voor jezelf doet, lacht, doe het dan voor mij ;-) het is ook zo ontspannend! Het is zoals zweven op de maan." Heb je als laatste nog een advies voor onze lezers die misschien ook duikinstructeur willen worden of een job zoeken in het buitenland? Pierre: "Probeer het en geniet ervan!" Morgane: "Denk niet teveel na over wat de maatschappij en de andere mensen van jou verlangen of van je denken, maar doe je eigen ding en laat de rest los…. Stop ermee om te denken dat de maatschappij het beter weet dan jezelf. Daar wordt je het meest gelukkig van!"
2 Reacties
|