Januari 2019, VietnamVietnam...het was even wennen bij aankomst in Hanoi! Het was er koud (13°), druk, vol scooters en er hing veel smog. Ook was het appartement dat we geboekt hadden niet echt een appartement, maar eerder een kamer met een privé badkamer op de gang en een gemeenschappelijke keuken één verdiep lager. Mja, foto's op bookings.com kunnen soms bedriegen en het woordje appartement zal misschien in Vietnam iets anders betekenen?? Het positieve was dat we in een rustige buurt logeerden en dat we naast onze deur 2 koffiehuisjes hadden die smaakvol waren ingericht en die heel lekkere koffie serveerden. Niet de ultra straffe, van uw sokken blazende Vietnam koffie!! Wij dronken deze liever niet zwart, want dan lijkt het of je enorme bittere chocolade aan het drinken bent...de andere optie...met melk. Maar aangezien je amper gewone ongezoete melk vindt in Vietnam, gebruiken ze bijna overal "condensed milk". Fijn, ware het niet dat deze mierzoet is. Een tussenoplossing hebben we nog niet gevonden... Na een paar dagen acclimatiseren in Hanoi namen we de bus naar Cat Ba Island. Dat is een groot eiland rechts van Hanoi vlakbij Halong Bay, bekend van de honderden uit de zee stekende rotsformaties/eilandjes. Het lijkt alsof je je handpalm onder water zou steken en je vingers boven het water laat uitsteken. We logeerden in Cat Ba zelf, het grootste stadje (3 straten groot) van het eiland. Voor de rest zijn er enkel maar kleine, lokale dorpen. Bij aankomst was Nicolas erg geschokt door wat hij zag. In 2011 verbleef hij reeds 2 weken op Cat Ba en het dorp is uitgegroeid naar een stadje dat op toeristisch vlak aan het boomen is op een negatieve manier. De gezelligheid is weg en in de plaats zijn er enkel maar betonnen lelijke hotelblokken, enkele karaokebars met veel blingbling en een overaanbod aan boekingbureaus bijgekomen. Ook op de eens zo mooie verlaten strandjes is men lelijke hotels aan het zetten ipv lieflijke bungalows die opgaan in de natuur… Spijtig! Hopelijk blijft de rest van het eiland nog ongeschonden. Op Cat Ba verbleven we in een hotel gerund door Chan, een kennis van Nicolas die hij bij zijn vorige bezoek aan het eiland had ontmoet. Een fijne gast die hier opgegroeid is en dus het eiland door en door kent. Hij is ook enorm bezorgd over de toeristische boom en de negatieve effecten ervan. Hij probeert zelf zijn steentje bij te dragen door afval op het strand op te ruimen en door het verzorgen van alternatieve trekkings/uitstappen/boottochten. Meer gefocust op de natuur en weg van het massatoerisme. We hadden een fijne tijd met hem en hij heeft ons ‘het andere’ Cat Ba laten zien met kleine dorpjes op het platteland met moestuintjes, buffels, bloemen, vele sinaasappelbomen, afgelegen strandjes, mooie natuur, home cooking met chopsticks en de lokale markt. We hebben er ook een heleboel ideeën opgedaan om hier een reis samen te stellen. Het was er wel nog steeds koud (13-19°), vochtig en weinig zon. Dat is niet altijd fijn zonder enige vorm van verwarming…behalve de warme douche van 3 min. De meeste eetplekjes hebben ook geen deuren of het is in openlucht…dus dan zit je vaak met jas en sjaal aan te eten. We verlangden naar de warmte die je van Zuid-Oost Azië toch verwacht? Maar hier kan het dus ook winter zijn ;-) We beleefden nog euforische momenten toen Vietnam tegen het Jordanië van ‘onze’ Vital Borkelmans won in de Asia Cup. Tijdens de zo spannende penalty’s werd er zelfs wierook gebrand en voldoende gebedjes voor hun altaar gedaan, om ze toch maar te laten winnen. Zoveel emotie! Iedereen kwam luid roepend de straat op, schoot vuurwerk af en reden rondjes met auto’s en scooters door het hele dorp met de Vietnamese vlaggen op kop! Na een week op Cat Ba namen we de boot terug naar het vaste land en de bus naar Ninh Binh. Dat is een stad ten zuiden van Hanoi, bekend om zijn karst gebergten, rijstvelden en grotten. Heel mooi maar intussen ook erg toeristisch uitgebuit. Daar hadden we helemaal geen zin in en daarom boekten we ons een homestay in Son Tièn, 20km buiten Ninh Binh op het platteland. En dat hebben we ons niet beklaagd. We bleven er uiteindelijk een week. De Engels sprekende gastvrouw Thao, haar grootouders en de kindjes Nhi, Vi en Bao waren heel vriendelijk en behulpzaam. De busrit naar Ninh Binh zelf was echter niet zo fijn door wat we allemaal zagen. Het is één van de drukste routes in de buurt van Hanoi. Er was dus enorm veel verkeer, stof en smog. We zagen ongelooflijk veel afval onderweg en ook veel kleine vuurtjes waarin afval wordt opgebrand (niet ok, maar wel de enige uitweg voor de mensen aangezien er amper afvalophaling is). En zo triestig om te zien dat al dat verkeer door de dorpen gaat terwijl de inwoners in de tuintjes voor hun deur groenten telen. Die sla en kolen zou ik niet graag opeten…. Gelukkig kon alle frustratie wat zakken in onze homestay. We hebben er genoten van de rust op het platteland, van de vriendelijke inwoners, de uitgestrekte velden, de honden, de kippen en de mooie pagoda’s in de buurt. We verkenden de omgeving met hun scooter en ontdekten super groene pas aangeplante rijstvelden inclusief een vissende ijsvogel! Het mooie karstgebergte en leuke dorpjes vervolledigden het plaatje. We hebben ook het Cuc Phuong National Park bezocht waarin we een mooie wandeling van een paar uur door het oude tropische woud maakten. Het is een belangrijk beschermd gebied met een grote verscheidenheid aan fauna en flora. Spijtig genoeg hebben we geen wildlife kunnen spotten, maar de vele vlinders en een paar kwetterende vogels maakten ruim onze dag goed. In ons dorp was er ook elke ochtend om 5.30u ‘ochtend radio’ met een luidspreker voor het hele dorp met allerhande mededelingen en muziek. Fijn als je vroeg op staat maar 5u30 is toch wel een beetje TE vroeg voor ons ;-). Onze gastvrouw Thao deed ook heel erg haar best voor de kinderen uit haar dorp. Aangezien zij Engels heeft gestudeerd, geeft ze elke zondag ochtend gratis Engelse les aan de kinderen van haar dorp die dit willen. Ze wil dat de kinderen meer kunnen zeggen dan ‘How are you?” en ‘What is your name?’. Fijn initiatief! We werden in de homestay ook heel erg verwend op culinair gebied. We kregen elke avond een tafel van diverse gerechtjes met heel veel groenten, fruit, eieren, soep, en de gebruikelijke tofu, rijst of noedels. De Vietnamese keuken is trouwens een heel lekkere en gezonde keuken. En ze vragen ook vaak of je veggie wil eten. Handig voor ons. Het bekendste gerecht dat je echt overal kan vinden, tot het kleinste dorp toe, is PHO. Je moet wel een beetje opletten hoe je het uitspreekt, want met een ander accent betekent het ‘meisje van lichte zeden’. De pho waarover wij het hier hebben is een soep met noedels en groenten met eventueel tofu, ei, rundsvlees of kip. De Vietnamezen eten dit elke dag, ook als ontbijt. Heel lekker! Je moet wel vaker opletten met de uitspraak. Want bv gà en gá betekenen respectievelijk station en kip. Of was het andersom? En dan heb je nog een 5-tal andere ga’s. We hebben ons ondertussen ook nog een belangrijk item aangeschaft, namelijk een vod. Op de meeste plaatsen waar we al sliepen waren de kamers wel ok, maar bv de tafel, stoel, lavabo of spiegel afkuisen zit precies niet in de kamerpoets inbegrepen ;-). En aangezien je toch graag iets proper legt of zit en we vaak wel een paar dagen in dezelfde kamer verblijven hebben we ons (noot van Nicolas: lees Tessa) dan maar uit ‘frustratie’ een eigen schoonmaakvod aangeschaft. Ze heeft al heel erg haar nut bewezen ipv overal wc papier voor te gebruiken… Vietnam is voor ons ook het land in volle evolutie en groei. Maar of het op deze manier de goede richting uitgaat daar vrezen we voor. Groei is goed maar bescherm aub de resterende natuur en denk ook even na over esthetiek en ruimtelijke ordening (want alles wordt volgestouwd met lelijke gebouwen). En aangezien er slechts beperkte afvalophaling is en men ook geen besef heeft van onderhoud, alles wordt enkel uitbuit tot het versleten is, dan vrezen we het ergste. De kans is groot dat er binnen 10 jaar geen toeristen meer willen komen omdat al het moois is verdwenen of achter een inkomhek is gezet. Behalve mss de Chinezen en de Russen die wel houden van het georganiseerde bling bling en karaoke (sorry voor onze veralgemening), voor wie Vietnam een populaire vakantiebestemming is geworden. Inmiddels was het bijna TET of Chinees Nieuwjaar in Vietnam (5 februari) en hierdoor gaan alle transportprijzen de hoogte in en is alles enkele dagen gesloten. We besloten dan maar om zelf een iets zwaardere scooter aan te schaffen en naar Laos te rijden. Met behulp van Thao en haar man hebben we voor 210 euro een tweedehandse Honda Win 100cc met een bagagerekje gekocht. Hiermee geraakten we in 2,5 dag in Na Meo, een afgelegen grensovergang. De dorpjes die we hiervoor passeerden hadden vaak nog maar amper westerlingen gezien maar we werden er telkens met verbaasde maar erg vriendelijke blikken onthaald. We vonden ook telkens accommodatie. Maar het vinden van koffie en een degelijke maaltijd, vooral ‘s morgens, was iets minder gemakkelijk. Dan maar improviseren met bananen, dragonfruit, koekjes en chocolade. De wegen waren heel goed en we passeerden prachtige landschappen met groene rijstvelden, glooiende bergen en gezellige dorpen waar de mensen in volle voorbereiding waren voor TET. Overal zagen we Vietnamese vlaggen hangen en waren de mensen buiten bezig met het versnijden van een varken of rund. We hadden ook wel eens ‘last’ van dronken Vietnamezen die in volle enthousiasme vodka aan ons uitdeelden en veel lawaai maakten. Er werd ook heel veel karaoke gezongen tot ’s avonds laat. Niet zo aangenaam als je vlakbij slaapt en de zang niet echt op de juiste toon is ;-) Op onze laatste avond in Vietnam ontmoetten we nog Jack. Een Canadese ‘Into the Wild’-lookalike, die op de oude mountainbike van zijn vader, wie met diezelfde fiets 30 jaar geleden doorheen zuid-oost-azië fietste, al een tijdje onderweg was met als doel zijn vader in Hanoi te ontmoetten om vervolgens samen naar het zuiden te fietsen. Zo heeft iedereen hier zijn avondvullend verhaal. Op 3 februari bereikten we rond 11u de zeer rustige grens met Laos, waar gemakkelijk alle formaliteiten vervuld werden en we ons 30 dagen visum voor Laos kregen. We starten de motor opnieuw en reden Laos binnen, waar ons een slechte weg van 50 km te wachten stond… Oude Reacties:Tine Simoens op 7/2/2019 16:28:40
Dag Nicolas en Tessa Heerlijk om te lezen, jullie avonturen in Vietnam! Veel plezier in Laos. Zou ik misschien fragmentjes uit jullie tekst mogen gebruiken voor mijn cursus toerisme aub? Het gaat o.m. ook over duurzaam toerisme, en het voorbeeldje van Cat Ba Island is heel illustratief... Groetjes Tine Antwoord door Tessa en Nicolas op 8/2/2019 01:44:24 Ja hoor Tine, geen probleem! En als je nog meer gegevens nodig hebt, dan vraag je het maar. Veel groetjes uit Laos x Cathérine op 8/2/2019 00:59:34 Zalig om over jullie reisavonturen te lezen.Ik zat er eigenlijk al op te wachten :-) Bedankt voor het delen van deze geweldige ervaring, ik krijg al zin om bij jullie een reis te boeken! Danny Hannes & Denise op 8/2/2019 08:03:19 Hoi Tessa en Nicolas, fijn te lezen dat het goed met jullie gaat. Jullie beleven daar zeker onvergetelijke tijden. Hou jullie haaks en als jullie geen alternatief vinden voor de slechte koffie....spring dan eens efkes binnen bij ons in Belgie…...de koffie staat klaar -:) Hou jullie goed hé !!! Eef op 9/2/2019 13:35:09 Wat een leuke blog! Leuk om jullie op deze manier te kunnen volgen! Da' s een beetje meegenieten 😀 Veel avontuur en exploreren ... heerlijk! 🍃🌳🍃🌳 Geniet van ieder moment! Dikke knuffel 😘😘😘 Ps hier ook altijd welkom voor 'een goeie tas koffie ☕ Greetz Eef 🍃 Xxx An Verstraeten op 10/2/2019 17:24:33 Dag vriendjes, fijn om jullie avonturen hier uitgebreid te lezen 👍 Al heel wat gezien en gedaan. Zelf ben ik van gisteren weer thuis. De ski vakantie was super! Het lukt ondertussenbest goed. Mis de bergen al!! Veel liefs xxx linsy op 13/3/2019 09:40:19 Machtig! Prachtig! Helemaal terug ondergedompeld in mijn eigen avontuur en meegezogen in jullie verhaal, aangevuld door wat nieuwe weetjes en ontzettend leuke foto's :) Stiekempjes toch een beetje jaloers wens ik jullie nog een even boeiende en verrijkende trip verder!!!
0 Reacties
|