Zo 27 Juli 2014, |
Na het afscheid van deze vriendelijke Georgiërs reden we richting Lagodechi, de grens met Azerbeidzjan. Ondanks de waarschuwingen onderweg verliep alles heel vlot. Men sprak Engels en was heel behulpzaam! Wat een goede start! We reden verder door het groene Azerbeidzjan en merkten meteen op dat de koeien langs de weg er nog steeds zijn. Maar men is wel veel geduldiger en hoffelijker in het verkeer! Wat een verademing! Best aangenaam rijden hier… en de mensen zijn ook erg vriendelijk! We moesten zelfs onze koffie niet betalen in een cafeetje net over de grens! Fijn! We zijn ook duidelijk aangekomen in LADA-land! Je ziet ze in alle kleuren, geuren en bouwvalligheid. |
De Azeri zijn enorme fans van de letter Q, want de helft van de dorpen begint ermee! Als hun vocabulaire ook zo is dan zal de Q in de lokale scrabble niet veel punten waard zijn ;-).
Normaal gezien als je op vakantie bent, ben je blij dat de zon schijnt. Maar in ons geval zijn we altijd blij als het bewolkt is, want dat scheelt een paar graden in de auto! De temperatuur vandaag was ergens hoog in de 30. Als we overigens het weerbericht van onze volgende landen bekijken stijgt het alleen maar en zullen we pas in het noorden van Kazachstan wat verkoeling vinden.
Deze morgen zijn we trouwens opgebeld voor een interview op TALENT FM. Het is een radiozender die 48 uur lang uitzond ten voordele van Make-A-Wish! Na een korte rit zijn we aangekomen in Sheki, we hebben het Khan Palace bezocht en een fijne rustige homestay gevonden om te logeren. Allé rustig... mijn vraag in het Engels aan de grootmoeder wanneer het ontbijt de volgende ochtend zou zijn…veroorzaakte heel wat hilariteit en spraakverwarring! Het is moeilijk communiceren met mensen die enkel Azeri of Russisch spreken. Mijn krijgt hier in Azerbeidzjan ook geen Engels op school. Enkel aan de universiteit is dat het geval. Dus er zijn maar weinig mensen die Engels spreken of begrijpen, zelfs niet het absolute minimum! Na deze spraakverwarring kwam de rest van de familie toe waarbij gelukkig één iemand frans sprak en de communicatie vergemakkelijkte! De bescheiden jongen had het ergens als keuzevak opgepikt en was plots de held van de familie. Er werd heel wat afgelachen en hebben alvast een uitdaging uitgevoerd! Een djembéritme op een lokale trom! Het filmke komt nog Nick…nog even geduld ;-). |
@ Tim en Marije: we vinden hier in de meeste hotelkamers ook tafellakens op de bedden… ;-) dus we denken dat het hier normaal is :p
Oude Reacties:
Nick 7/8/2014 01:55:25 pm
Aha, een filmpje met een ritme, ik kijk ernaar uit!
Aha, een filmpje met een ritme, ik kijk ernaar uit!
0 Reacties